De eerste stap – over dromen waarmaken

Ik heb een paar jaar regelmatig hardgelopen. Dat is op zich niet ingewikkeld: je trekt je schoenen aan, stapt de deur uit en begint te lopen. Toch denk ik dat de meeste hardlopers het er wel over eens zijn dat het het moeilijkste is om je schoenen aan te trekken. Niet in de letterlijke zin, maar in de overdrachtelijke. Je moet elke keer je tegenzin, je andere prioriteiten, wat dan ook overwinnen om te beginnen met lopen. Ik heb daar een belangrijke les uit geleerd.

Namelijk dat je voor heel veel andere dingen ook een drempel over moet, en dat beginnen vaak meer inspanning kost dan de onderneming zelf. Of het nu is dat je iets niet kunt overzien, of dat je ‘gewoon’ geen zin hebt. Steeds moet je jezelf ertoe zetten om die spreekwoordelijke schoenen aan te trekken.

Schaarste
In een eerdere blog schreef ik over dromen, en hoe moeilijk het soms kan lijken om die waar te maken omdat je een bepaald verhaal over jezelf in je hoofd hebt. In mijn geval was dat een verhaal van schaarste: ik heb niet genoeg tijd, geld en kennis om mijn dromen, verre reizen maken, te realiseren. Langzaam begint dat beeld te veranderen. Nadat ik eerst eens eerlijk gekeken heb naar mijn financiële gewoonten, blijkt dat ik eigenlijk goed kan sparen van wat ik verdien.

Nu ik wat beter kijk naar mijn vermeende gebrek aan kennis, kom ik erachter dat daar met wat simpel Google-werk veel aan te verhelpen is. De reden dat ik dat nooit eerder gedaan heb, is denk ik dat ik nooit eerder serieus geloofd heb dat mijn dromen realiseerbaar waren. Of misschien wel realiseerbaar, maar dan voor andere mensen. Ik snapte gewoon niet hoe die het dan voor elkaar kregen, ik wist alleen dat het mij nooit zou lukken. Gelukkig is dat geen vaststaand verhaal.

Wie de schoen past
En daarmee zijn we weer terug bij de schoenen. Ik heb namelijk besloten dat de eerste droom die ik ga realiseren een voettocht naar Santiago de Compostela wordt. Daarvoor heb ik om te beginnen een paar wandelschoenen gekocht, al is het nog wat terughoudend: een van de aankoopvoorwaarden was wel dat ze er niet al te zeer als wandelschoenen mochten uitzien;-). Maar ik ga wel in training, en me lekker inlezen over mijn reis.

Voorlopig wordt mijn vaste wandelavond de dinsdagavond. Ik ga rond half acht de deur uit en dan een paar uur wandelen, langs de IJssel, of wat verdwalen door mijn stad. Als je zin hebt om een keer mee te wandelen en een gesprek te voeren, wees van harte welkom. Je kunt me een berichtje sturen via het contactformulier of via Facebook.