‘Als ik hier nee tegen zeg, misschien krijg ik dan wel nooit weer de kans.’ Ken je dat? Het is een argument waarmee verkopers je nog wel eens een aanbieding proberen aan te smeren. Nu ik als dichter en schrijver onderzoek of ik, in elk geval deels, van het schrijven zou kunnen bestaan merk ik extra veel spanning bij het maken van keuzes. Dus bij deze een kort onderzoek naar nee zeggen.
Om mijn moeite met nee zeggen te begrijpen, denk ik dat het misschien eerlijk is om eerst iets te vertellen over ja zeggen. Namelijk dat het me heel veel gebracht heeft. Zo heb ik door ja te zeggen tegen zowat elke uitdaging die me aangeboden werd, heel veel over mezelf geleerd. Dat ik veel meer kan dan ik dacht, maar ook dat sommige dingen gewoon niets voor mij zijn. Ook heeft het me op veel nieuwe plekken gebracht en heb ik veel mensen leren kennen. Tenslotte merk ik ook dat door ja te zeggen er dingen in beweging komen: hoe vaker je ja zegt, hoe meer er ook is om ja tegen te zeggen. En dat is ook precies waar hem de kneep zit. Er komt namelijk een moment dat zelfs alle leuke dingen teveel worden. Je kunt tegen alles ja zeggen, maar je krijgt er niet meer uur door in een dag.
‘nee’ is niet een deur die dichtgaat
Ik merkte dat mijn te-doen-lijstjes steeds maar langer werden, mijn responstijd ook, en dat eigenlijk al mijn vrije tijd ging zitten in het nakomen van verplichtingen. Daar werd ik niet een leuk mens van, laat ik dat voorop stellen. Ik werd er wel een oververmoeid mens van, met veel hoofdpijn. Dus moest ik, en moet, ik soms ‘nee’ zeggen. En dat gaat gepaard met angst merk ik, dat als ik nee zeg tegen een kans er geen andere kans meer komt: want ik kwam zover door ja te zeggen, want kansen trekken kansen aan.
wat als nee zeggen tegen wat je aangeboden krijgt, nou ruimte maakt om je eigen kansen te creëren?
Zo kleeft er nogal wat aan zo’n kans. Maar wat als nee zeggen tegen wat je aangeboden krijgt, nou ruimte maakt om je eigen kansen te creëren? Wat als een deur dichtdoen nou betekent dat er ergens anders een raam opengaat naar iets beters? Want alles wat je aangeboden wordt, zegt natuurlijk niks over wat je zelf wilt bereiken. Vroeger vond ik het bijvoorbeeld rock-‘n-roll om vijftig keer per jaar op te treden, ook als ik er geld op inlegde. Nu treed ik liever tien keer per jaar op tegen een bescheiden vergoeding; heb ik tijd over voor mijn gezin, én ik bouw een potje op om gekke dingen of leuke projecten mee te doen.
‘nee’ is niet ‘ik vind je niet aardig’
Ook merk ik bij mezelf angst dat mensen me niet aardig zullen vinden als ik nee zeg. Terwijl als iemand nee zegt tegen een plan of verzoek van mij ik dat andersom niet snel zal vinden. Wat veroorzaakt die dubbele standaard? Misschien dat de mens in essentie toch hulpgericht is? Of dat ik gewoon graag gezien wil worden als een ja-man? Iemand die je erbij moet hebben? Ik merk dat ik dat imago wel belangrijk vind. Maar als ik eerlijk ben vraag ik zelf de mensen die ik goed en leuk vind, niet de mensen die overal ja op zeggen. Hoogstens kun je stellen dat wie vaak ja zegt ook aardiger gevonden wordt. Tenminste, dat hoop ik;-).
Maar vanmorgen zei ik bijvoorbeeld nee, en had daarna een leuk gesprek over wat een alternatief zou kunnen zijn voor de vrager. Dat was volgens mij ook best aardig.
‘nee’ is eigenlijk ‘ja’
Uiteindelijk, en dat is waar minimalisme weer om de hoek komt kijken, is nee zeggen ja zeggen. Je zegt nee tegen wat je niet helpt of verder brengt, en daardoor schep je ruimte om ja te zeggen tegen wat je zelf belangrijk vindt. Zo werk ik momenteel vooral aan mijn eigen projecten, mét de ruimte die ik mezelf bezorgd heb om dat te doen.
En ondertussen … komen er nog steeds genoeg dingen voorbij om ja tegen te zeggen;-).
Hoe vaar jij als nee-zegger, ja-doener, projectleider van je eigen leven?
Lege witte kamer 
Hai Wibo, ‘nee’ zeggen tegen een ander betekent inderdaad ‘ja’ zeggen tegen jezelf. Uiteindelijk. Hoewel dat niet altijd (meteen) zo voelt, weet ik uit eigen ervaring 😉.
Mij heeft het respecteren van mijn eigen grenzen (noodgedwongen zoals je weet) veel gebracht. Laat ik maar zeggen dat ik steeds meer bij de kern van mijzelf terecht kom. Ja, dat heeft ook zeker wat gekost. Verdriet en pijn veroorzaakt door b.v. onbegrip (door mij gevoeld of soms ook door een ander uitgesproken/uitgedragen). Het heeft vriendschappen gekost (waren die dan nog waardevol op dat moment?) maar ook leuk vrijwilligerswerk (Veldpost bv). Dingen die pijn doen, waar je om rouwt. Maar, en die is belangrijk, het leverde mij uiteindelijk veel op! Die ramen die openen hebben een verrassend uitzicht 😉 en die mensen die jou waarderen om wie je bent, met ‘al’ je ‘nee’s’ en grenzen. Zijn die niet veel waardevoller dan al die ‘nemers’ die altijd maar ‘ja’ verwachten? Als ik het even onaardig mag zeggen. Kwaliteit. Niet kwantiteit.
Dat gezegd hebbende: heb hele mooie Kerstdagen met je prachtige dames en allen die je liefhebt. En voor 2019: kies wijs!
Liefs,
Janske
LikeLike
Hoi Janske, dank voor je mooie reactie! Ik snap het kiezen van jou uit heel goed, en jammer dat dat soms zo moeilijk geaccepteerd wordt:-/. Maar hoe meer je voor jezelf gaat staan, hoe moeilijker mensen ook om je heen kunnen, dunkt me;-). Kwaliteit, dat is het devies!
Mooie feestdagen ook en voor jullie een mooi nieuw jaar!
Liefs,
Wibo
LikeLike
een geluk voor mij is dat dit “probleem. bij het ouder worden zich vanzelf oplost. althans zo vergaat het mij. maar het ligt in mijn aard om bezig te zijn en dat wordt door anderen ervaren om het druk te hebben. als ik veel nee zeg steek ik meer tijd in de ja-dingen. als ik vaak ja zeg heb ik geen tijd voor de nee-dingen. soms vallen de ja-dingen tegen en der nee-dingen mee. dus doe dat waar je jezelf goed bij denkt te voelen en waar je naaste omgeving ook blij van wordt.
dat gaat vast niet altijd lukken. i.p.v. dit antwoord te typen had ik b.v. ook in mijn neus kunnen pulken min beide gevallen echter had ik wel het antwoord kunnen bedenken.
nou, zo is het wel even genoeg. ’t ga je goed en tot spoedig.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Pieter, jij fijne bezige man:-). Het klinkt voor mij alsof jij heel goed weet waar je wel en geen ruimte voor hebt! Dat is volgens mij een hele goede kwaliteit, als ik het zo bekijk ben jij ook gewoon een minimalist:-)
LikeLike